Langer in Nazca dan verwacht
Door: Jolien
Blijf op de hoogte en volg Jolien
17 Mei 2008 | Peru, Nazca
Hallo allemaal!
Bonny en ik zijn vele ervaringen verder en de politie blijft de rode draad tijdens ons verhaal. Eergister de politie ´s middags ontdoken en ´s avonds opgezocht. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Na onze sandboardervaring in Huacachina zijn we vertrokken naar Nazca om de Nazcalijnen te bewonderen. Dit zijn gigantische figuren in de woestijn die alleen vanuit de lucht te zien zijn. De archeologen en historici zijn er nog niet uit waarom deze lijnen hier zijn. Heeft het te maken met een ritueel, is het een argeologische kalender, of was het een landingsplaats voor buitenaardsleven? Na het zien van een zelfde figuur in Pisco vonden we het onzin om in een vliegtuig te stappen. Twee figuren zouden te zien zijn van de Mirador (uitzichtstoren). We zouden daarheen kunnen met een collectivo, maar deze waren nergens te bekennen. Dan maar met de bus en vanaf daar weer een bus terug zoeken. De lijnen waren niet heel speciaal, maar we hebben ze gezien! Toen de bus terug...Die kwam maar niet en we stonden daar echt in de middle of nowhere. Uiteindelijk kwam er een bus, maar die ging vlak voor de uitkijktoren een vrachtwagen inhalen. De mensen van de toren hebben nog uit alle macht gezwaaid, maar hij stopte niet. Na nog langer wachten, maar besloten een pickup aan te houden. Zij stopten voor ons, in de laadbak zijn we naar Nazca terug gereden. Wel werd ons gezegd te bukken als we politie zagen. Deze keken we bijna terug in Nazca recht aan, toch nog even gebukt en gelukkig niet aangehouden!
´s middags door Nazca gelopen, naar een museum gegaan en boodschappen gedaan voor in de bus. Toen terug naar het hostel om ons omtekleden voor de busreis. Het kan ´s nachts namelijk erg koud zijn in de bus. Alle spullen gepakt en naar een restaurantje gegaan om te eten. Na het eten ging het mis...we wilden nog even naar de wc. De wc kon niet dicht, maar was vlak bij ons tafeltje. Ik zou de wc in de gaten houden en tegelijkertijd onze tassen. Terwijl ik zat te kijken werd ik op mijn schouder getikt, ik heb automatisch achterom gekeken. Hij zei iets over muziek, maar ik heb eigenlijk gelijk weer terug gekeken. Toen ging ik naar de wc en toen riep Bonny dat haar tas weg was. Ik kon wel vanaf mijn stoel de hoek zien waar de tas lag, maar niet de tas zelf. Waarschijnlijk gejat op het moment dat ik op mijn schouder getikt werd. Je bent de hele tijd zo alert en dan lukt ze het alsnog. Midden in het restaurant en niemand had wat gezien! De politie hier spreekt alleen spaans, dus aangifte doen lukt dan niet. Gelukkig schoot een echtpaar ons te hulp. Zij was peruaanse en hij duitser. Beiden spraken ze duits en spaans en ze boden aan ons te helpen. Eerst de bus verzet en toen naar het politiebureau. Daar duurde alles erg lang, vooral doordat de betreffende agent bijna niet kon lezen. Vervolgens deed de printer het niet, dus moesten we naar een ander bureau om te printen. Daar moesten we alles ondertekenen met een vingerafdruk.
Het stel dat ons geholpen had bood aan dat we bij haar familie konden slapen. Daar zijn we nu nog en vanavond dan de tweede poging om richting Cusco te vertrekken. De familie is heel gastvrij en heeft ons ook veel van de omgeving laten zien waar je normaal als toerist niet komt. Vanochtend werden we door de moeder omschreven als haar nieuwe dochters! Verder wordt er veel gezoend en geknuffeld, dus kijk maar uit als we terug zijn in Nederland. Dan worden jullie helemaal plat geknuffeld!
Gister verder nog erg druk geweest met de beroving. Het stel maakt zich er ook erg druk om en heeft de krant en tv er bij geroepen. Gister waren we dan ook hier op de plaatselijke televisie te zien. En vandaag staan we als het goed is in de krant. Dus zo nog maar even op zoek naar een krant!
Verder hebben we ontdekt dat ze hier bij eigenlijk elke maaltijd soep eten en ook wel 2 tot 3 keer per dag warm. Door twee dagen bij zo´n familie leer je wel de echte cultuur kennen.
Adiós!
Bonny en ik zijn vele ervaringen verder en de politie blijft de rode draad tijdens ons verhaal. Eergister de politie ´s middags ontdoken en ´s avonds opgezocht. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Na onze sandboardervaring in Huacachina zijn we vertrokken naar Nazca om de Nazcalijnen te bewonderen. Dit zijn gigantische figuren in de woestijn die alleen vanuit de lucht te zien zijn. De archeologen en historici zijn er nog niet uit waarom deze lijnen hier zijn. Heeft het te maken met een ritueel, is het een argeologische kalender, of was het een landingsplaats voor buitenaardsleven? Na het zien van een zelfde figuur in Pisco vonden we het onzin om in een vliegtuig te stappen. Twee figuren zouden te zien zijn van de Mirador (uitzichtstoren). We zouden daarheen kunnen met een collectivo, maar deze waren nergens te bekennen. Dan maar met de bus en vanaf daar weer een bus terug zoeken. De lijnen waren niet heel speciaal, maar we hebben ze gezien! Toen de bus terug...Die kwam maar niet en we stonden daar echt in de middle of nowhere. Uiteindelijk kwam er een bus, maar die ging vlak voor de uitkijktoren een vrachtwagen inhalen. De mensen van de toren hebben nog uit alle macht gezwaaid, maar hij stopte niet. Na nog langer wachten, maar besloten een pickup aan te houden. Zij stopten voor ons, in de laadbak zijn we naar Nazca terug gereden. Wel werd ons gezegd te bukken als we politie zagen. Deze keken we bijna terug in Nazca recht aan, toch nog even gebukt en gelukkig niet aangehouden!
´s middags door Nazca gelopen, naar een museum gegaan en boodschappen gedaan voor in de bus. Toen terug naar het hostel om ons omtekleden voor de busreis. Het kan ´s nachts namelijk erg koud zijn in de bus. Alle spullen gepakt en naar een restaurantje gegaan om te eten. Na het eten ging het mis...we wilden nog even naar de wc. De wc kon niet dicht, maar was vlak bij ons tafeltje. Ik zou de wc in de gaten houden en tegelijkertijd onze tassen. Terwijl ik zat te kijken werd ik op mijn schouder getikt, ik heb automatisch achterom gekeken. Hij zei iets over muziek, maar ik heb eigenlijk gelijk weer terug gekeken. Toen ging ik naar de wc en toen riep Bonny dat haar tas weg was. Ik kon wel vanaf mijn stoel de hoek zien waar de tas lag, maar niet de tas zelf. Waarschijnlijk gejat op het moment dat ik op mijn schouder getikt werd. Je bent de hele tijd zo alert en dan lukt ze het alsnog. Midden in het restaurant en niemand had wat gezien! De politie hier spreekt alleen spaans, dus aangifte doen lukt dan niet. Gelukkig schoot een echtpaar ons te hulp. Zij was peruaanse en hij duitser. Beiden spraken ze duits en spaans en ze boden aan ons te helpen. Eerst de bus verzet en toen naar het politiebureau. Daar duurde alles erg lang, vooral doordat de betreffende agent bijna niet kon lezen. Vervolgens deed de printer het niet, dus moesten we naar een ander bureau om te printen. Daar moesten we alles ondertekenen met een vingerafdruk.
Het stel dat ons geholpen had bood aan dat we bij haar familie konden slapen. Daar zijn we nu nog en vanavond dan de tweede poging om richting Cusco te vertrekken. De familie is heel gastvrij en heeft ons ook veel van de omgeving laten zien waar je normaal als toerist niet komt. Vanochtend werden we door de moeder omschreven als haar nieuwe dochters! Verder wordt er veel gezoend en geknuffeld, dus kijk maar uit als we terug zijn in Nederland. Dan worden jullie helemaal plat geknuffeld!
Gister verder nog erg druk geweest met de beroving. Het stel maakt zich er ook erg druk om en heeft de krant en tv er bij geroepen. Gister waren we dan ook hier op de plaatselijke televisie te zien. En vandaag staan we als het goed is in de krant. Dus zo nog maar even op zoek naar een krant!
Verder hebben we ontdekt dat ze hier bij eigenlijk elke maaltijd soep eten en ook wel 2 tot 3 keer per dag warm. Door twee dagen bij zo´n familie leer je wel de echte cultuur kennen.
Adiós!
-
17 Mei 2008 - 19:30
Anne:
haha.. net met mijn moeder gebeld... daarna blijf ik blijkbaar duits denken... maar je snapt hem wel, toch? -
18 Mei 2008 - 06:44
Miranda:
Wat een vuilakken! Is ze veel kwijt? -
18 Mei 2008 - 16:15
Gerald:
Wat een belevenissen! Weliswaar niet allemaal positief. Hoewel je anders deze familie waarschijnlijk nooit zou hebben ontmoet. Stagneert de reis nu of kunnen jullie ondanks het gemis van de tas (met inhoud) wel plannen maken om verder te gaan? -
19 Mei 2008 - 06:51
Theo Et Evelyn:
zo zie je maar weer, elk nadeel heb z'n voordeel!!!!
liefs uit france, salut, adios! -
19 Mei 2008 - 11:37
Annette:
Zo wordt je nog een plaatselijke beroemdheid. Toch vervelend. Ik zou er denk ik ook ingetuind zijn. -
19 Mei 2008 - 20:54
Vé:
gewoon stiekum beroemd willen worden hè ;) maarre wel k*t zeg! ik hoop voor je dat alles weer goed is (gekomen). Nog veel plezier daaro!
-x- vé
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
